- 8 -
1372 (23. maja) Wyszehrad, w święto Trójcy Świętej.
Król Ludwik Węgierski, w imieniu swoim i swojej małżonki, rezygnuje ze wszelakich roszczeń do Śląska oraz Łużyc.
— Nos Lodovicus dei gratia rex Hungarie Dalmacie Polonie etc. notum facimus universis quibns interest vel interesse poterit in futurum per presentes , quod ob singularem interne caritatis ardorem, quo serenissimum ac invictissimum principem et dominum dominum Karolum quartum Romanorum imperatorem semper augustum et Bohemie regem illustrem, serenissimam principem dominam Elyzabeth Romanorum imperatricem et Bohemie reginam sororem nostram et illustrem ac magnificum principem dominum WenceslaumWacław IV. Luksemburski, król Czech w l. 1378 – 1419 Bohemie regem prefati domini imperatoris filium ac illustres principes dominos JohannemJan Henryk Luksemburski, książę Karyntii, margrabia Moraw, najmłodszy syn Jana Luksemburskiego, brat cesarza Karola IV et JodoucumJodok z Moraw, Jobst z Moraw, margrabia Moraw, margrabia Brandenburgii w l. 1388 – 1411, ks. Luksemburga eius primogenitum marchiones et dominos terre Moravie fratres nostros carissimos ceterosque filios et heredes ipsorum pio fratemoque sinceritatis zelo complectimur, ipsis animo deliberate non per errorem aut improvide sed mature principum ecclesiasticorum et secularium comitum baronum et nobilium nostrorum fidelium ad hoc accedente consilio et ex certa nostra scientia pro nobis ac serenissima principe domina Elyzabeth consorte nostra carissima Hungarie Polonie etc. regina nec non heredibus heredum heredibus et successoribus nostris Hungarie Polonie Dalmacie etc. regibus in perpetuum promisimus et promittimus bona fide dolo et fraude quibuslibet procul motis et sub eo iuramento corporali, quod nos et predicta domina censors nostra carissima regina Hungarie super lignum vivifice crucis et super sancta dei ewangelia in manus reverendi in Christo patris domini Johannis patriarche Alexandrini apostolice sedis legati prestitimus, quod tam nos quam eadem domina regina heredes et suceessores nostri nunquam nos vel heredes nostri et heredum heredes et successores aspirare debemus nec volumus ad vendicandum aut usurpandum nobis vel ipsis aut alicui ex nobis regnum Bohemie prineipatus seu principes aut prelatos ecclesiasticos sive seculares et signanter specifice et expresse eiusdem regni et corone Bohemie principes prineipatus et ducatus videlicet Wratislaviensem, Swindnicie, Jaurensem, Monsterobergensem, Legnicensem, Bregensem, Olnicensem, Glogovie et Crussin, Sagoni, Opuliensem, Falkenbergensem, Strelicensem, Teschinensem, Rateborensem et Opavie, Coslensem, Bytumensem, Wsvicinensem, Stinavie et GorensemKsięstwa Wrocławia, Świdnicy, Jawora, Ziębic, Legnicy, Brzegu, Oleśnicy, Głogowa i Krosna [Odrzańskiego], Żagania, Opola, Niemodlina, Strzelc [Opolskich], Cieszyna, Raciborza i Opawy, Koźla, Bytomia, Oświęcimia, Ścinawy i Góry, nec non marchionatus Moravie, Lusacie, Budissinensis et GorlicensisMarchii Morawskiej, Łużyckiej, Budziszyńskiej i Zgorzeleckiej, seu alios eorum quoscunqne principatus ducatns terras homines dominia civitates castra seu quaslibet pertinentias eorum communiter et divisim, in genere et specie, sive in Bohemia, Moravia, Slesia, Polonia, Saxonia, Bavaria, Franconia seu alias ubicunque locorum consistant, vel ad vendicandum seu nsurpandum nobis quascunque vel alicuius eornm metas granicies gades seu terminos aut iura libertates pertinencias consuetudines vel observancias, que seu quas ad presens tenent habent possident sen anctore domino de inre adipisci habere tenere obtinere vel possidere potuerunt ant debebunt quomodolibet in futurum, seu etiam quecunque alia ad ipsos quovis modo spectantia ubicunque sita, que non sunt nominatim inclusa presentibus, etiam si talia forent, de quibus hic fieri deberet vel posset mentio specialis, et in eum casum, si huiusmodi eorum principes principatus ducatus duces comites barones nobiles milites et clientes cives civitates opida castra aut universitates terre seu homines aut eorum aliquis vel aliqui se voluntarie seu sponte nobis offerrent, offerre vellent, vel quovismodo deliberarent subdere subicere vel offerre, quod exnunc pront extunc et extunc prout exnunc promittimus et spondemus pro nobis ac omnibus et singulis supradictis sub iuramento et fide prefatis tales vel talem nullatenus assumpmere recipere seu aliqnatenus acceptare quibuscunque adinventionibns ingenio vel colore quesitis. In cuius rei testimonium presentes nostre maiestatis et eiusdem domine regine consortis nostra carissime sigillis autenticiis simplicibus appensione inssimus communiri.
Datum in Wysegrad in festo sancte trinitatis anno domini millesimo trecentesimo septnagesimo secundo.
Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seine einzelne Fürstenthümer im Mittelalter. Herausgegeben von Dr. C. Grünhagen und Dr. H. Markgraf. Erster Theil. Leipzig 1881.